In 2013 maakten we een rondreis langs de oostkust van de Verenigde Staten. Een kleine week bleven we in New York. Een van de tips die we hadden meegekregen was om voor een totaalblik op Manhattan niet naar het Empire State Building te gaan, maar naar Rockefeller Center. Iets minder hoog, maar volgens velen met een mooier uitzicht. Eigenlijk zou je naar beide moeten gaan om met eigen ogen te controleren.
[Lees meer…] overRockefeller CenterRondedans
Langs de Maasdijk, aan de noordkant van Cuijk staat een beeldengroep van Wim Klabbers. Hoewel ze totaal geen menselijke trekken hebben, herken je toch direct drie figuren die hier bijeen zijn. Afhankelijk van je perspectief kun je constateren dat een van de figuren wat groter is dan de twee andere. Je zou daaruit kunnen opmaken dat het gaat om een ouder, of in ieder geval een volwassene, en twee kinderen. De conversatie is volgens diverse bronnen de titel van dit werk. Of dat juist is, valt te betwijfelen, omdat er in Overasselt, zo’n tien kilometer van Cuijk, een beeld van Klabbers staat dat er heel ander uitziet, maar ook die titel draagt. Als de titel klopt, heeft het er veel van weg dat de grootste figuur aan het woord is en de andere twee schateren van het lachen. Hun achterover hellende houding duidt hierop. En mocht de titel juist zijn, dan moeten we ook constateren dat we kijken naar een heel ander soort conversatie dan die Pieter d’Hont verbeeldde in Het gesprek, waar ik vorige week over schreef.
[Lees meer…] overRondedansKardinale kwestie
Vorig jaar schreef ik over Het gesprek, het beeld van twee kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders van Pieter d’Hont. Kerkhistoricus Peter Nissen wees me erop dat D’Hont zich voor zijn beeld gebaseerd had op een krantenfoto. Mijn vermoeden dat het handelde om een informeel contact, bleek juist. Vastgelegd is een kort gesprek in de wandelgangen rond een conclaaf bij de keuze van een nieuwe paus. Of de uitkomst destijds een rol gespeeld heeft bij de populariteit van het beeld, is niet zeker.
[Lees meer…] overKardinale kwestieDulle Griet
In mijn foto- en knipselarchief kwam ik een nieuwsfoto tegen. Ik moet hem ergens in de jaren ’90 hebben uitgescheurd. Een Bosnische vrouw snijdt maïs op een besneeuwde akker in buurt van Tuzla. Pieter Bruegel dacht ik direct, Dulle Griet. In een interpretatie van Karel van Mander, van het begin van de 17e eeuw, gaat het om een woeste, razende vrouw, die rooft en plundert. In haar rechterhand heeft zij een zwaard, in haar linker een mand met buit. Op diverse plekken zien we groepjes soldaten met helmen en lange lansen, die duiden op een oorlogssituatie. Links in de voorstelling heeft Bruegel een kolossaal hoofd geschilderd, de mond hongerig open. Dit is de personificatie van de hel. Er valt nog veel meer over het schilderij te vertellen, bijvoorbeeld dat Willy Vandersteen een Suske en Wiske-album aan haar gewijd heeft.
[Lees meer…] overDulle GrietRood met witte bloemetjes
Pas zag ik een advertentie van modeketen Gudrun Sjödén. Een donkerharig model in een rode gebloemde jurk kijkt de toeschouwer aan. ‘Swedish design with a green soul’ staat er als aanprijzing bij. Dwars over het beeld staat het rammelende ‘artistieke december 2021’. In kleine letters lezen we dat het hier gaat om kunstenaarsblouse ‘Ingrid’ van biologisch katoen/zijde.