In de zomer van 1980 bezocht ik voor het eerst de National Gallery in Londen, puur uit nieuwsgierigheid. Het plan om kunstgeschiedenis te gaan studeren moest nog rijpen, maar ik geloof niet dat dit bezoek, in tegenstelling tot het bezoek aan de Tate Gallery diezelfde week daarin doorslaggevend is geweest. Wel zijn er drie schilderijen die toen enorme indruk hebben gemaakt: een portret van de maagd Maria in gebed door Sassoferrato, een zelfportret van Salvator Rosa als verpersoonlijking van de filosofie en Baders bij Asnières van Georges Seurat. Vraag me niet waarom, maar het zijn nog steeds favorieten. Er is geen enkele link tussen de schilderijen, behalve misschien dat het draait om de gemoedstoestand van de hoofdpersonen.
