Al heel lang ben ik een groot fan van de Franse striptekenaar Jacques Tardi. Pas, tijdens een bezoek aan de Zwitserse stad Fribourg, moest ik, nota bene in een kerk, weer aan hem denken. En dat had alles te maken met de gebrandschilderde ramen.
[Lees meer…] overAvondrood en glas-in-loodCool
Sinds de uitvinding van de Segway in 2001 zijn er allerlei vervoermiddelen op de markt gekomen, die eerder alleen in fantasie bestonden of geen lang leven beschoren waren. Omdat de vervoermiddelen gemotoriseerd zijn, hoeft de berijder niets te doen, niet te bewegen, niet te werken. Dat geeft een uitstraling van autonomie, of zo je wil, van cool.
[Lees meer…] overCoolSpiegeltje, spiegeltje
Voor mijn dagelijkse berichtje Kunstgeschiedenis in 300 tekens zocht ik een portretfoto van Adolfo Hohenstein. Daarbij ga ik altijd voor foto’s uit het publieke domein, niet omdat ik tegen bronvermelding ben, maar omdat die bronvermelding mij voor een deel berooft van de beperkte ruimte die ik heb. Bij Hohenstein kwam ik iets anders tegen.
[Lees meer…] overSpiegeltje, spiegeltjeEt in Arcadia …
Toen wij in 1994 trouwden stond op de kaart Auch wir in Arkadien. Het was een knipoog naar Johann Wolfgang von Goethe die voor zijn Italienische Reise Et in Arcadia ego als motto koos. Ook wij waren naar Italië geweest en hadden elkaar onderweg naar Rome leren kennen. Goethe is hier al diverse keren langsgekomen, maar er valt nog meer over deze tekst te vertellen. En de crux zit hem bij Nicolas Poussin.
[Lees meer…] overEt in Arcadia …Adam en Eva
![Een tekening op een wand in Rome zette me aan het denken over Adam en Eva](https://www.dorsoduro.nl/wp-content/uploads/2022/10/Adam-en-Eva-geheel_InPixio.png)
Een paar weken geleden moest ik in Rome even wat boodschappen doen. Vanuit ons appartement op de Viale Vaticano liep ik naar de dichtstbijzijnde supermarkt. Hier geen toeristen, alleen maar Romeinen. Op een wand zag ik een tekening van een jong stel, gearmd en op de rug gezien. Ze keken naar een boom. Je mag me geconditioneerd vinden, maar als ik zie of hoor man, vrouw, boom, dan denk ik Adam en Eva. Misschien kwam het door de bijna gewijde grond, zo dicht bij Vaticaanstad. Maar misschien was het ook wel de bedoeling van de anonieme maker. Ten slotte komen kunstenaars op zoek naar een onderwerp al een kleine twintig eeuwen lang als eerste bij de Bijbel uit.
Toch viel er bij deze tekening nog wel wat op af te dingen. Waren het wel Adam en Eva? De man en de vrouw waren immers eigentijds gekleed, terwijl ze in het paradijs nog naakt waren. De schaamte en het zichzelf bedekken kwamen pas na het plukken van de appel. Van appels was überhaupt geen sprake. Wel waren in de boom vagelijk vijf vormen herkenbaar, die deden denken aan met water gevulde ballonnen aan een touwtje. Of, een beetje luguber, aan vijf stroppen zoals je die in films altijd klaar ziet hangen voor terdoodveroordeelden.
En juist dat gebrek aan eenduidigheid – noem het gelaagdheid – sprak me aan in deze tekening. Het deed me beseffen dat hier een stel stil stond bij een boom, kennis nemend van goed en kwaad. Dus toch Adam en Eva.
![](https://www.dorsoduro.nl/wp-content/themes/dynamik-gen/images/content-filler.png)