Voor mijn dagelijkse berichtje Kunstgeschiedenis in 300 tekens zocht ik een portretfoto van Adolfo Hohenstein. Daarbij ga ik altijd voor foto’s uit het publieke domein, niet omdat ik tegen bronvermelding ben, maar omdat die bronvermelding mij voor een deel berooft van de beperkte ruimte die ik heb. Bij Hohenstein kwam ik iets anders tegen.
Adolf Hohenstein werd op 18 maart 1854 geboren in Sint-Petersburg uit Duitse ouders. Hij groeide op in Wenen en bezocht daar de Akademie der bildenden Künste. In 1879 vestigde hij zich in Milaan. Bij het Officine Grafiche Ricordi ging hij aan de slag als lithograaf. Maar al snel werd hij er creatief directeur. In die functie ontwierp hij talloze affiches, waarvan diverse voor opera’s van zijn tijdgenoot Giacomo Puccini. Hohenstein had zijn draai wel gevonden in Milaan en noemde zichzelf voortaan Adolfo. Hij wordt gezien als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Stile Liberty, de vooral in Italië gebruikte aanduiding voor wat elders Jugendstil of Art Nouveau werd genoemd.
Na bijna dertig jaar in Italië gewoond te hebben, verhuist Adolfo Hohenstein in 1906 naar Bonn en een jaar later naar Düsseldorf. Hij gaat portretten en landschappen schilderen en geregeld maakt hij ook interieurontwerpen. Ergens uit die tijd moet een portretfoto van hem dateren, waarop hij samen met zijn echtgenote een prent beoordeelt.
Ik vind het een mooie bruikbare foto, maar ja, bronvermelding. Dus ik zoek nog even verder. Op de website van The Israeli Opera kom ik een andere foto van Hohenstein tegen met wat biografische informatie. Maar omdat de afmetingen aan de kleine kant zijn, kijk ik of ik via Google zoeken op afbeeldingen een groter exemplaar kan vinden.
En die is er, alleen gespiegeld. Dan blijkt dat de man op de foto helemaal niet Adolfo Hohenstein is, maar Alfons Mucha. Die in dezelfde stijl als Hohenstein ook vooral affiches maakte. En die lang gewerkt heeft in Parijs waar zijn voornaam als Alphonse geschreven werd. Je zou het kunnen zien als een gevalletje two great minds think alike. Misschien hebben ze elkaar wel gekend en wie weet ook ontmoet. Ik kan er vooralsnog geen informatie over vinden.
Dat het slordig is om de foto van de een te gebruiken voor de ander staat buiten kijf. Zo’n vergissing is zeker niet uniek, maar is wel makkelijk te voorkomen. Eigenlijk is het een wonder dat het gebeurt met een portretfoto die makkelijk te checken valt. Je zou eerder verachten dat het mis gaat met hun werk, dat vaal slechts in een klein hoekje gesigneerd kon worden. Hoewel, Hohensteins affiches zijn voor het overgrote deel in het Italiaans, terwijl op veel werk van Mucha Frans de voertaal is. Ook zijn er in het werk van Hohenstein af en toe wat grimmige kantjes te vinden, bijna alsof hij zich heeft laten inspireren door bijvoorbeeld Arnold Böcklin. Maar dat is weer een ander verhaal.
Geef een reactie