
Poëtische kijk op de wereld door Grillo
Gevonden in de Archipelstraat in Nijmegen
Cultuur ligt voor het oprapen
door Peter Zunneberg
Poëtische kijk op de wereld door Grillo
Gevonden in de Archipelstraat in Nijmegen
door Peter Zunneberg Reageer
Ehrengard, de nieuwste film van Bille August, wordt een geheide Netflix-hit. Die voorspelling durf ik wel aan. Gebaseerd op een boek van Karen Blixen is Ehrengard een soort sprookje over een schilder die zichzelf bovenal een verleidingskunstenaar vindt. Eerst valt de groothertogin als een blok voor hem, vervolgens weet hij een huwelijk te arrangeren tussen kroonprins Lothar en prinses Ludmilla en ten slotte richt hij zich op zijn eigen love interest, Ehrengard.
[Lees meer…] overOp zoek naar Schwind (51): Ehrengarddoor Peter Zunneberg
Gedicht van BL
Gevonden in Les Halles de Loire, 34 Quai Maréchal Foch in La Charité-sur-Loire
On peut tomber dans les pommes
En prendre plein la poire
Recevoir une châtaigne
Avoir la pêche ou la banana
Travailler pour des nèfles et pourtant avoir de l’oseille
Se refaire la cerise
Avoir la patate
Etre rouge comme une tomate
Etre beurré comme une coing
Se prendre le chou
Avoir un coeur d’artichaut
Passer pour un cornichon à la rigueur
On peut ramener sa fraise
Appuyer sur le champignon
Aller voire un navet
Raconter des salades
Faire le poireau
Prendre une prune par une aubergine
Craindre la fin des haricots quand les carottes sont cuites
Et même arroser le persil pourqoui pas
Mais quelle injustice “peanuts” pour le panais et le topinambour
Je kunt flauwvallen
Of op je kop krijgen
Een klap op je smoel ontvangen
Energiek en blij zijn
Werken voor een hongerloontje en toch geld hebben.
Je kunt opfleuren
In topvorm zijn
Het schaamrood op je kaken hebben staan
Ladderzat zijn
Je geduld verliezen
Snel verliefd worden
Of overkomen als een idioot
Overal je neus insteken
Gas geven
Naar een slechte film kijken
Kletspraatjes verkopen
Wortel schieten
Op de bon geslingerd worden door een nepagent
Ten einde raad zijn als de rapen gaar zijn
En zelfs vreemdgaan, waarom ook niet
Maar wat een onrecht, slechts een habbekrats voor de pastinaak en de aardpeer
Met dank aan Monique Ros en Nadir Bengana voor de vertaling
door Peter Zunneberg Reageer
Dagelijks bidden er miljoenen mensen, in kerken, moskeeën, tempels of waar dan ook. En zelden is dat nieuws. Maar als de minister-president van het verenigd Koninkrijk, Rishi Sunak, terwijl hij van Indiasche afkomst is, in India de hindoeïstische Akshardham tempel in Delhi bezoekt, is dat een ander verhaal. Vrij vlot na het bezoek verschenen de eerste foto’s. Deze, met Sunak diep voorovergebogen en naast hem zijn vrouw Akshata Murthy, in een omgeving met gouden beelden, heel veel gouden ornamenten en oogverblindend wit marmer, riep direct associaties op met de schilderijen van Lourens Alma-Tadema.
Deze van oorsprong Friese kunstenaar heeft vooral naam gemaakt in Engeland, waar hij zich in 1870 gevestigd had. Lourens werd Lawrence en hij werd zeer succesvol als schilder van vooral scènes uit de klassieke oudheid. Een van zijn beroemdste werken is De rozen van Heliogabalus, waar ik al eens over schreef. Puur afgaand op de vlakvulling zou je een parallel kunnen zien tussen het marmerwit in de foto en het rozenrood in Tadema’s schilderij.
Maar er is nog iets anders, dat mij nog veel meer trof. En dat zijn de zeven zittende jongetjes en de vijf die achter hen staan. Zij zijn het publiek dat de voorstelling van extra belang maakt. Ook bij Alma-Tadema is er publiek. In de wolken van rozenblaadjes zijn diverse vrouwen te herkennen, maar verder naar achteren, tussen de zuilen zit een rijtje mannen en vrouwen, die de voorstelling in verwondering aanschouwen.
En hoewel ik vermoed dat de derde van links, die met de lauwerkrans, Heliogabalus zelf is, speelt hij niet de hoofdrol. Het gaat om het rozenspektakel. En het publiek, die toeschouwers, zijn zowel in de foto als in het schilderij het element dat de voorstelling verheft van het alledaagse naar het buitengewone, het bijzondere, het opmerkelijke. Waar dus in het geval van Sunak persfotografen op af komen, die misschien ook wel Alma-Tadema in hun achterhoofd hadden.
door Peter Zunneberg
Langs de Moezel fietsten wij deze zomer terug van Trier naar onze camping in Igel. Onderweg zag ik op een pijler van een brug een portret van een man die zijn gezicht wegdraait om te kunnen kijken naar de kat die op zijn schouder zit. Ik maakte snel een foto in de verwachting er veel over te kunnen vinden. Dat bleek tegen te vallen. Maar wat ik vond is wel speciaal.
[Lees meer…] overTribute