In 1978 organiseerde schilder Roger Raveel in zijn geboortedorp Machelen-aan-de-Leie een schilderijenoptocht. Voor de deelnemers beschilderde hij kostuums en hij zorgde voor reproducties van schilderijen van inspiratiebronnen als Giotto en Piet Mondriaan, maar ook van hemzelf. En van die optocht maakte hij weer een schilderij, dat in 1980 werd aangekocht door Pierre Janssen, directeur van wat toen nog Gemeentemuseum Arnhem heette. In 2011 werd Raveel negentig en organiseerde het museum in Arnhem een overzichtstentoonstelling van zijn werk. Bij de opening werd de schilderijenoptocht opnieuw georganiseerd, met veel van de oorspronkelijke attributen. Het moet beide keren een vrolijke puinhoop zijn geweest.
Afgelopen zomer organiseerde het CDA een verkiezing om te beslissen wie bij de Tweede Kamerverkiezingen van 17 maart 2021 lijsttrekker van de partij zou zijn. Er waren drie kandidaten: Mona Keijzer, Hugo de Jonge en Pieter Omtzigt. In Utrecht werd in de Jaarbeurs zelfs een heus debat georganiseerd met de drie. Fotograaf Freek van den Bergh was aanwezig en hij maakte er diverse foto’s. Op deze foto staan Keijzer, De Jonge en Omtzigt vermoedelijk voorafgaand aan het debat. De vierde persoon, de vrouw in het geel is, zo blijkt uit een andere foto van Van den Bergh, een visagiste.
Wat direct opvalt zijn de primaire kleuren rood, geel en blauw in een verder vooral witte omgeving. Mondriaan zeg je dan direct. De man rechts op Raveels schilderij laat ze ook zien. Maar met de handen in het haar en het jasje half aan overvalt Van den Bergh de drie misschien ook een beetje en laat zijn foto net als Raveel een vrolijke puinhoop zien. Grote vraag is of Van den Bergh bij het maken van zijn foto alleen Mondriaan voor ogen had of ook al Roger Raveel.
Heel veel is er over Theophanu verder niet bekend. Wel weten we dat ze tijdens haar leven acht keer in Nijmegen is geweest. Verder is er een verband te leggen tussen de Nicolaaskapel op het Valkhof en Constantinopel, de hoofdstad van het Byzantijnse Rijk. Het maakt Theophanu tot een belangrijke figuur in de Nijmeegse geschiedenis. Het was voor Studio Hartebeest niet eenvoudig om Theophanu in een muurschildering te vereeuwigen. Er zijn maar weinig afbeeldingen van haar. Uiteindelijk kozen Maaike van den Heuvel en Gerco Hiddink voor een wat statische weergave van de keizerin, gebaseerd op een eigentijdse bron. Om haar heen zijn passages uit haar leven te zien.
In de doorgang van het Kelfkensbos naar de Sint Thomashof schilderden Remco Visser en Naamloozz (Kenneth Letsoin) eerder dit jaar een Romeinse soldaat. In zijn linker hand houdt hij een zwaard dat dreigend naar de toeschouwer wijst. Zijn blik is minder vastberaden. Rechts naast de soldaat is een vrije interpretatie van een aquila te zien, het veldteken waarmee elk Romeins legioen met zich meedroeg. Deze muurschildering zou herinneren aan de Bataafse opstand in 69-70.
In 1980 publiceerde de Amerikaanse cultuurhistoricus zijn boek Fin-de-Siècle Vienna. Wenen was rond die eeuwwisseling het centrum van de wereld waar heel erg veel gebeurde op het gebied van muziek, met onder andere Gustav Mahler. Architectuur bloeide door de Wiener Sezession en Otto Wagner. Schilder Gustav Klimt timmerde aan de weg. Maar er was meer dan alleen het culturele leven. Op het terrein van internationale politiek kwam Theodor Herzl met ideeën over een eigen staat voor het joodse volk. En dan was er nog de al genoemde Sigmund Freud die met nieuwe baanbrekende inzichten kwam in de psychologie. Schorske schetste het beeld van een intellectueel brandpunt dat mij in ieder geval tijdens mijn studietijd de ogen opende.
Rond 1490 schilderde Domenico Ghirlandaio in Florence een portret van een oude man en een jongen. Aangenomen wordt dat het gaat om een grootvader met zijn kleinzoon. Een tekening met een vergelijkbaar doodsportret in een Zweeds museum zou erop duiden dat de oude man postuum geportretteerd is. Ghirlandaio was geboren in Florence en overleed in Florence. Het rode kostuum dat de man draagt met een capuchon is karakteristieke dracht voor Florentijnse edellieden. Uiteraard is dit allemaal aardig om te weten, maar uiteindelijk gaat toch alle aandacht naar één detail: de enorme, misvormde neus van de oude man. Vermoedelijk lijdt de man aan rhynophima, een huidziekte, waarvan onterecht vaak wordt aangenomen dat de aandoening een gevolg is van overmatig alcoholgebruik. Achter de man en het jongetje is door een venster een geïdealiseerd landschap zichtbaar. En juist dat landschap is in deze context interessant.
