Pipsqueak was here (again)

Millions are waiting to be thrilled, staat er met grote letters bij de muurschildering van een meisje en een beer. Het meisje en de beer kennen we. In eerder werk van Pipsqueak was here komen we ze geregeld tegen. Sinds kort is Nijmegen een werk van het Amsterdamse street art-duo rijker. Aan het begin van het Kerkegasje in de Broerstraat zijn twee muren beschilderd plus het ‘plafond’ dat de beide muren met elkaar verbindt. Waar de kolossale schildering bij de Honig langzaam vervaagt en graffiti steeds meer van de voorstelling wegvreet, komt het nieuwe werk over als een snap shot jaren later. En hoewel de muren een stuk kleiner, zijn lijken het meisje en de beer ouder en groter te zijn geworden. Sowieso is de kijkervaring heel anders, omdat je er met je neus bovenop staat. Of dat een overweging is geweest bij de makers om teksten toe te voegen, is mij onbekend. Maar het werkt wel, je blijft kijken en lezen. E127 Erytrosine synthetic pink (r) is zo’n tekst. Het betreft een kunstmatige kleurstof, die voor voedingsmiddelen wordt gebruikt. Het is kersroze en staat ook bekend als tetrajodofluoresceïne. Bij wat ik in de supermarkt koop om te eten, let ik nooit op E-nummers. Nu verdiep ik me er ineens wel in.
Er zijn meer terugkerende teksten in de muurschildering als Do not eat en A feeling ,,, hard to ignore, waarbij je je afvraagt waar ze naar verwijzen en die je na laten denken over de betekenis binnen deze street art-context. Het meest bijzonder is in dit opzicht de tekst waarmee ik begon. Het onbezorgd omgaan met een beer zou zo’n reden tot opwinding kunnen zijn. Tegelijk is de letterlijke zin al bijna honderd jaar oud en afkomstig uit de trailer van de speelfilm Frankenstein uit 1931. Ik houd wel van dergelijke citaten en ga volgende keer dat ik in de buurt ben zeker opnieuw kijken en lezen.