Piano piano – buitengewoon buiten spelen

In één van mijn vroegste herinneringen aan Arnhem loop ik door de Weverstraat. Het is zomer en van een statig gebouw staan de ramen wagenwijd open. Er klinken flarden pianomuziek. Is het een muziekschool, het conservatorium misschien? Ik sta mezelf niet toe om langer te luisteren, want ik wil de magie van het moment niet verstoren.

Vroeger stond er bij ons thuis ook een piano. Mijn moeder speelde erop, maar zonder enig talent. De liefde voor klassieke pianomuziek heb ik daar zeker niet opgedaan. Het repertoire bestond vooral uit populaire deuntjes voor de beginnende amateur die nog net niet gevorderd is. Zelf heb ik ook wel eens iets geprobeerd, maar verder dan Vader Jacob ben ik nooit gekomen. En dan ook nog zoals ik nu dit stukje tik. Met mijn linker- en rechter wijsvinger, zoekend naar de juiste toetsen.

Mijn liefde voor pianomuziek komt van Rachmaninov van wie ik, toen ik een jaar of twintig was, zijn magistrale pianoconcerten hoorde. Maar misschien nog wel meer van Franz Schubert, met wie Moritz von Schwind, de schilder die onderwerp was van mijn afstudeerscripte, bevriend is geweest. ‘So wie er komponiert, so möchte ich malen können’, verklaarde Schwind eens. En dus heb ik om Schwind te begrijpen veel naar Schubert geluisterd.

Afgelopen week zijn er in Nijmegen vier piano’s geplaatst. Op de Van Schaeck-Mathonsingel (tijdelijk omgedoopt tot Ramblas), in het Kronenburgerpark, aan de boorden van de Waal op het cultureel terras van de Kaaij en op de Hunerberg, bovenaan de stuwwal. Vooral die laatste plek is bijzonder, met eindeloze vergezichten over de Ooijpolder.

Buitenspelen is een initiatief van Rhea Elise. Als muziekliefhebber zag zij vergelijkbare initiatieven in andere steden. En nu brengt ze het naar Nijmegen. Iedereen die zich geroepen voelt, kan achter een piano plaatsnemen en spelen. Ik zal wat vaker lopen langs de plekken waar de piano’s staan. En ik zal hopen dat ik flarden opvang van het spel van onbekend talent, maar ik zal ook blijven luisteren. Geen magie van het moment, maar de verwondering en de betovering van wat kunst in de openbare ruimte teweeg kan brengen.