Bertha Wegmann (1847 – 1926), Portret van Jeanna Bauck, Nationalmuseum, Stockholm
Wegmann werd geboren in Soglio in Zwitserland. Toen ze vijf was verhuisden haar ouders naar Denemarken. Haar eerste teken- en schilderlessen kreeg ze van haar vader. In 1867 ging ze naar de Akademie in München waar ze de Zweedse Jeanna Bauck ontmoette. Samen maakten ze diverse studiereizen en uiteindelijk vestigden ze zich in Parijs. In 1882 keerde Wegmann terug naar Denemarken. Ze schilderde landschappen, interieurs, stillevens en vooral portretten en groeide uit tot een van de meest vooraanstaande schilders van haar land.
In dit portret van Jeanna Bauck valt direct de open, nieuwsgierige blik van het model op. Ze neigt lichtjes naar voren alsof ze alles wil weten van degene die haar schildert. Dat ze zelf ook schildert is te zien aan het palet en de penselen rechts naast haar. Aan de muur hangt nog een palet en is een schetsje opgehangen. Haar boek heeft ze even dichtgeslagen met haar wijsvinger bij de bladzijde waar ze was gebleven. Waar ze precies zit is onduidelijk. Door het raam komt licht dat van links op haar gezicht valt. Maar de weelderige plant boven haar doet vermoeden dat ze buiten zit. Hoe het ook zij, we zien hier een onafhankelijke jonge vrouw, geschilderd door een andere jonge vrouw, in een tijd waarin de kunst gedomineerd werd door mannen.
