La Charité-sur-Loire afficheert zich als Cité des livres et des mots. Op tal van muren en ruiten staan teksten over taal. Ik schreef al eens over een passage uit een liedtekst van Yves Duteil en een gedicht van een zekere BL in Les Halles. Ook in de Grand Rue François Mitterrand is een tekst te vinden, één met een bijzonder verhaal.
[Lees meer…] overPelgrimeren met ProustPoëzie (817): BL
Gedicht van BL
Gevonden in Les Halles de Loire, 34 Quai Maréchal Foch in La Charité-sur-Loire
On peut tomber dans les pommes
En prendre plein la poire
Recevoir une châtaigne
Avoir la pêche ou la banana
Travailler pour des nèfles et pourtant avoir de l’oseille
Se refaire la cerise
Avoir la patate
Etre rouge comme une tomate
Etre beurré comme une coing
Se prendre le chou
Avoir un coeur d’artichaut
Passer pour un cornichon à la rigueur
On peut ramener sa fraise
Appuyer sur le champignon
Aller voire un navet
Raconter des salades
Faire le poireau
Prendre une prune par une aubergine
Craindre la fin des haricots quand les carottes sont cuites
Et même arroser le persil pourqoui pas
Mais quelle injustice “peanuts” pour le panais et le topinambour
Je kunt flauwvallen
Of op je kop krijgen
Een klap op je smoel ontvangen
Energiek en blij zijn
Werken voor een hongerloontje en toch geld hebben.
Je kunt opfleuren
In topvorm zijn
Het schaamrood op je kaken hebben staan
Ladderzat zijn
Je geduld verliezen
Snel verliefd worden
Of overkomen als een idioot
Overal je neus insteken
Gas geven
Naar een slechte film kijken
Kletspraatjes verkopen
Wortel schieten
Op de bon geslingerd worden door een nepagent
Ten einde raad zijn als de rapen gaar zijn
En zelfs vreemdgaan, waarom ook niet
Maar wat een onrecht, slechts een habbekrats voor de pastinaak en de aardpeer
Met dank aan Monique Ros en Nadir Bengana voor de vertaling
Poëzie (747): Lalauze
Gedicht van Dominique Lalauze bij zijn kunstwerk
Gevonden in de Notre Dame in La Charité-sur-Loire
Maillol
Aristide Maillol was mijn eerste gedachte, toen ik vorige week een beeld zag staan in La Charité-sur-Loire. Heel gek was dat niet: Het betrof een gepolijst vrouwelijk naakt, zoals Maillol bijna zijn hele beeldhouwcarrière gemaakt. Alleen de doek die de vrouw vast hield, deed me twijfelen. Meteen na Maillol schoot de naam Henri Matisse door mijn hoofd, terwijl die bij mijn weten nooit gebeeldhouwd heeft.
Maillol was het inderdaad niet, zo bleek al snel. Het kostte vervolgens wat moeite om uit te vinden wie wel. Uiteindelijk vond ik een naam, Joseph of Joé Descomps-Cormier. Deze beeldhouwer bleek zijn atelier te hebben gehad in La Charité-sur-Loire, waarmee de aanwezigheid van het beeld direct verklaard was. Het beeld blijkt bovendien een natuurstenen kopie te zijn naar een bronzen origineel.
Deze Joé Descomps-Cormier werd geboren in 1869 en overleed in 1950. Maillol werd geboren in 1861 en overleed in 1944. Beide beeldhouwers werden dus nagenoeg even oud en belangrijker, ze waren ruim een halve eeuw gelijktijdig werkzaam. Descomps-Cormier leerde het vak van Louis-Auguste Hiolin en Alexandre Falguière, Maillol, die aanvankelijk tot schilder werd opgeleid, volgde beeldhouwlessen bij Émile-Antoine Bourdelle, die op zijn beurt ook weer een leerling van Falguière is geweest. Ik kon ik geen aanwijzingen vinden dat Descomps-Cormier en Maillol elkaar gekend hebben, maar van beïnvloeding kan natuurlijk nog altijd sprake zijn geweest. Waarbij dient te worden opgemerkt dat Descomps-Cormier, hoewel acht jaar jonger, eerder als beeldhouwer doorbrak dan Maillol.
Van Maillol is bekend dat hij zich baseerde op klassieke beelden. Het is niet uit te sluiten dat hij met zijn werk het meest succesvol is geworden, maar dat er tegelijkertijd een veel bredere vraag was naar beelden in neoclassicistische stijl. Een aanwijzing daarvoor zou te vinden kunnen zijn in het late werk van schilder Henri Matisse. Door een verkeerd verlopen operatie was Matisse aan een rolstoel gekluisterd en was hij niet meer in staat om staand te schilderen. Daarom begon hij met découpages, voorstellingen die bestonden uit geknipte vormen in een of meerdere kleuren en die hij vervolgens liet drukken. Zo ontstond onder meer een reeks blauwe naakten. En diverse versies van zijn Nu bleu vertonen qua houding overeenkomsten met het beeld van Descomps-Cormier in La Charité-sur-Loire.
Volgens sommige bronnen draagt dat beeld de titel Aurora, naar de Romeinse godin van de dageraad. Het dateert uit 1925. Wie wat zoekt op internet, geregeld worden nog bronzen afgietsels te koop aangeboden. Dat geldt ook voor Matisses Nu bleu-reeks. Alleen is de handel daar wat minder doorzichtig, omdat de nummering van de verschillende versies verschilt, maar ook omdat drukkers zich kennelijk niet langer gehouden voelen aan de door Matisse vastgestelde kleuren.
Poëzie (167): Duteil
Regels uit het lied Les Choses Qu’on Ne Dit Pas van Yves Duteil
Gevonden in La Charité-sur-Loire, Cité des livres et des mots