Tymon de Laat is beeldend kunstenaar. Na zijn afstuderen aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam reisde hij naar Latijns-Amerika, waar hij werd gegrepen door de cultuur en de mensen. En dat is terug te zien in zijn werk. De Laat schildert portretten, waarbij hij de natuurlijke lijnen in de gezichten van zijn modellen extra aanzet, waardoor er vlakken ontstaan. Die vlakken kleurt hij in met doorgaans felle tinten. Terwijl dat behoorlijk kunstmatig en bedacht is, komt het juist heel authentiek over.
De Laat werkt op doek, maar hij voert zijn portretten ook uit als muurschildering, zoals deze op de gevel van de openbare bibliotheek in Heeswijk-Dinther. Daar past hij wat mij betreft uitstekend. Welbeschouwd is de bibliotheek de plek bij uitstek waar je heen gaat om nieuwe werelden te leren kennen. Dit portret intrigeert en nodigt nadrukkelijk daartoe uit.
Pirke Verschiet
Voor de Cultuurkrant schreef ik pas een stuk over het uitgebreide netwerk van brass bands in Noorwegen. Dat blijkt een erfenis te zijn van de Eerste Wereldoorlog. Na 1918 was er behoefte aan een positief elan en dat werd extra leven ingeblazen door onder meer deze brass bands en school bands, muziekgroepen die niet van de school zijn, maar wel in de school repeteren en waar veel Noorse kinderen hun muzikale vorming krijgen. Ik vond het wel bijzonder. De wereldgeschiedenis speelt dus na ruim een eeuw nog altijd een rol kan spelen in het dagelijks leven.
[Lees meer…] overPirke VerschietHanzestad Harderwijk
Klooster staat er op het straatnaambordje op de zijkant van een monumentaal gebouw in Harderwijk. Het is de meest heldere aanduiding voor wat het gebouw ooit geweest is.
Al sinds de reformatie is het Sint-Catharinaklooster geen klooster meer. Achtereenvolgens was het pand in gebruik als woonruimte voor Engelse wevers die als balling uit Norwich en Colchester naar Harderwijk waren gekomen. Vanaf 1648 vestigde de Gelderse Academie, na Leiden, Franeker, Groningen en Utrecht, de vijfde universiteit van Nederland zich hier. Toen die in 1811 werd opgeheven, deed het gebouw jarenlang dienst als magazijn voor militaire goederen en ook enige tijd als militaire bakkerij. Tegenwoordig biedt het oude klooster onderdak aan ’t Klooster – Centrum voor de kunsten.
Museummuren
In 2020 vierde Museum Arnhem haar eeuwfeest. Klein probleempje: het was vanwege een verbouwing gesloten. Al drie jaar en het einde was nog niet nabij. Om toch iets te doen voor de Arnhemmers bedacht het museum een list: als de stad niet naar het museum kan komen, breng het museum dan naar de stad. Dat heeft ertoe geleid dat er in Arnhem op drie plekken schilderijen uit het museum zijn uitgevoerd als muurschildering.
[Lees meer…] overMuseummurenLes Andelys
De muren horen toe aan hen die vroeg opstaan is de vertaling van een tekst bij een portret van een schalks kijkende vrouw. Graffiti en street art kunnen van oorsprong het daglicht nauwelijks verdragen. Het spuiten van tags en voorstellingen is op veel plekken nog altijd niet toegestaan. En dus gebeurt het op tijden waarop anderen nog slapen. Overigens is graffiti van alle tijden. Zo zijn er bij opgravingen in het oude Pompeï, na de uitbarsting van de Vesuvius bedolven onder de lava en daardoor goed geconserveerd, talloze namen en scabreuze teksten gevonden.
[Lees meer…] overLes Andelys