Cultuur ligt voor het oprapen
Ik kom zelden in Heerlen. Een jaar of tien geleden had ik er een interview en bijna dertig jaar geleden bezocht ik er een tentoonstelling. Maar pas was ik er met mijn fotoclub om een bezoek te brengen aan het Maankwartier. Nog voor we daar arriveerden werd ik getroffen door een muurschildering op de zijkant van een flatgebouw langs de Spoorsingel. [Lees meer…]
Het is geen muur, want je kunt er doorheen kijken. Het is ook geen hek, want hekken houden mensen buiten (of binnen). Hier kun je onderdoor lopen. Het is ook niet echt een poort, want hij kan niet open of dicht. En toch vervult de metalen constructie tussen twee bouwdelen op het KNSM-eiland in Amsterdam alle drie de rollen. Het is heel duidelijk de afscheiding tussen de Levantkade en het cirkelvormige Barcelonaplein. De bebouwing is perfect cirkelvormig. Alleen een segment ontbreekt. Daar volgt de constructie, die bestaat uit een groot aantal vierkanten wel de lijn, die de cirkel helemaal rond maakt.
Binnen de vierkanten zijnonder meer gezichten en bloemmotieven te herkennen. Maker is de Vlaamse kunstenaar Narcisse Tordoir. Van Tordoir staat in Nijmegen op het plein voor het Valkhof Museum een vergelijkbare ‘wand’. Hierin zijn allerlei elementen verwerkt die te maken hebben met kijken. In het Amsterdamse werk valt, zeker van deze foto, niet zo makkelijk een thema te herkennen.
Op de rug van een ezel staat een hond, op de hond staat een kat en op de kat een haan. Ze zijn beter bekend als de Bremer Stadsmuzikanten. Ze zijn afkomstig uit een sprookje van de gebroeders Grimm. In het stadscentrum van Bremen staat een beroemd bronzen beeld van Gerhard Marcks. De neus van de ezel glimt. Aanraken van die neus zou geluk brengen, maar niet iedereen kan erbij. Vandaar dat ook de enkels van de voorpoten veelvuldig worden bepoteld. [Lees meer…]
Op het eerste gezicht is het een enorme wand met letters, woorden misschien. Maar wie de moeite neemt om te lezen, ontdekt al snel een patroon.
In 2015 logeerden we een week in Wenen. Het was moordend heet en we kwamen tot minder dan we hadden gewild. Op een avond maakten we rond 23:00 nog een wandelingetje door de buurt. Op een muur zagen we een aantal polaroids. Ernaast was een fotograaf met een polaroidcamera afgebeeld. Pas kwam ik de foto’s die ik met mijn telefoon maakte weer tegen. De belichting was beroerd. Maar de voorstellingen herkenbaar en ik werd wel nieuwsgierig. Via Google Maps vond ik snel de plek terug, de Hornbostelgasse en vervolgens ook de maker, of eigenlijk makers: Jana & JS. Jana & JS is een Oostenrijks-Frans kunstenaarskoppel. Ze ontmoetten elkaar ooit in Madrid en werken sindsdien samen. Werk van Jana & JS is onder andere te zien in Wenen, Salzburg, Parijs, Madrid en Barcelona. Het werk in de Hornbostelgasse dateert van 2013.
