Eduard von Grützner, Georges Croegaert en John Arthur Lomax zijn niet bepaald de bekendste schilders. Alle drie geboren in het midden van de 19e eeuw, respectievelijk in Groß-Karlowitz bei Neisse, Antwerpen en Manchester, hebben ze ook nog eens een zelfde gevoel voor humor gemeen dat vertaalden in verwante schilderijen.
[Lees meer…] overKardinale kunst17 oktober: Lomax
John Arthur Lomax (1857 – 1923), In the library (detail), verblijfplaats onbekend
Lomax werd geboren in Manchester, maar ging voor zijn opleiding eerst naar Stuttgart en later naar München. Na zijn opleiding verhuisde hij terug naar Engeland, eerst naar zijn geboortestad Manchester en later naar Londen. Hij schilderde vooral genrevoorstellingen, waarvan sommige historisch van aard. Zijn schilderijen hebben nog wel eens een ironisch karakter, wat door zijn Duitse opleiding bijvoorbeeld afkomstig zou kunnen zijn van Carl Spitzweg.
In dit schilderij zien we een vrouw boven op een trap een boek lezen. Het herinnert aan schilderijen van dienstbodes die tijdens hun schoonmaakwerk geboeid werden door boeken. Maar de jurk van de vrouw duidt erop dat zij zeker geen dienstbode is. Bovendien is er een vreemd detail: het vel papier dat als het ware het beeld uitloopt. Dat klopt niet en nader onderzoek wijst uit waarom niet. We kijken niet naar het hele schilderij, maar naar een uitsnede die, zoals vaker op het internet, een eigen leven is gaan leiden. In het volledige schilderij ligt onder aan de trap een cape, handschoenen en een mandje waarin een tuiltje bloemen gedragen kan worden. Rechts staat een man, opgedoft met een pruik, zijn hoed in zijn hand achter zijn rug en in zijn andere hand een stok. Hij oogt ongeduldig en verward. Kennelijk zou het stel uitgaan, stond hij te wachten in de hal en ging hij uiteindelijk poolshoogte nemen. In de bibliotheek treft hij de vrouw die alles is vergeten en geboeid is door een boek. Voor de man is dat geen plezierig idee: kennelijk vindt zij het boek interessanter dan zijn gezelschap. Het is het soort ironie, dat in de 19e eeuw vaker te vinden is in de schilderkunst. Een commentaar op kleinburgerlijke conventies.
