Tot ongeveer 1870 was Nijmegen een kleine stad qua oppervlakte, maar propvol inwoners. De huidige Canisiussingel, Oranjesingel en Kronenburgersingel zouden destijds al buiten de stadsmuren hebben gelegen. Die muren werden vanaf 1870 geslecht en de stad kon zich uitbreiden. Dit gebeurde eerst langs de uitvalswegen, zoals de Graafseweg , de Groesbeekseweg en de Sint Annastraat. Later werden ook de open ruimtes tussen die straten steeds meer ingevuld. Daarbij zijn tal van dorpen en buurtschappen ‘opgeslokt’. Eén zo’n buurtschap was St. Anna, dat over een eigen molen beschikte. Omdat de weg die hier liep zich vertakte met een weg richting Hatert, stond er een villa die De Driewegen werd genoemd. Tussen 1922 en 1926 werd hier het St. Canisiusziekenhuis gebouwd. Begin jaren negentig verhuisde dit ziekenhuis en ontstond er op het terrein een woonwijk. Langs de St. Annastraat kwam een appartementencomplex te staan met daaronder een fiets- en voetgangerstunnel. In die tunnel is nu de geschiedenis van de plek zichtbaar gemaakt.

Verantwoordelijk voor de uitvoering is street artist Vincent William, met zijn bedrijfje Combolution. Hij koos voor een stripverhaal-achtige vorm met losse plaatjes met korte tekstjes. Een heel toepasselijke oplossing voor het probleem dat niet alle muurdelen even groot zijn. De verschillende voorstellingen hebben iets nostalgisch doordat hij het verhaal vertelt in zwart-wit met hier en daar één accentkleur. Ook zit er humor in de tekeningen. ‘Er werd hard gewerkt’ is de tekst bij de afbeelding van drie arbeiders die keurig poseren voor een fotograaf. ‘De opzichters hielden de boel nauwlettend in de gaten’ lezen we bij de volgende voorstelling, waarbij opvalt dat er meer opzichters zijn dan arbeiders.

 

 

 

 

 

 

 

 

Op de laatste voorstelling uit het verhaal is de tunnel zelf zichtbaar, helaas zonder muurschildering.