Wat is de overeenkomst tussen een Bialetti espressopotje en een Mainbocher korset? Het klinkt als het begin van een foute grap. En dat is het misschien ook wel, want er is geen overeenkomst. Of het moet de manier van fotograferen zijn.
Laat ik beginnen met het korset. Er zullen niet heel veel mensen zijn die het merk Mainbocher kennen. Dat is niet zo vreemd, want het bestaat al meer dan vijftig jaar niet meer. In 1929 begon de Amerikaanse couturier Main Rousseau Bocher in Parijs zijn eigen exclusieve modemerk. Zijn clientèle bestond uit oud geld en nouveau riche. Zijn bekendste wapenfeit bestond uit het ontwerpen van de trouwjurk van Wallis Simpson toen zij in het huwelijk trad met de afgetreden Engelse Edward VIII, later Duke of Windsor. De kleur van de jurk werd naar haar Wallis Blue genoemd. In 1939 doekte Bocher vanwege de oorlogsdreiging de zaak in Parijs op en een jaar later begon hij opnieuw in New York. Daar ging hij door tot 1971, toen hij het als 81-jarige genoeg vond.
Dat we zijn naam nu nog kennen is te danken aan modefotograaf Horst P. Horst. Hij kwam hier al eens langs en voor meer achtergrond verwijs ik graag naar dat verhaal.
In 1936 kreeg de Italiaan Alfonso Bialetti het idee om op een simpele manier koffie te zetten. In zijn Moka wordt water in een reservoir aan de kook gebracht, waarna het via een buisje onder aan een filter door de koffie wordt gestuwd en vervolgens in een ander reservoir dat boven het filter zit geschroefd wordt opgevangen. En hoewel er te weinig druk is om het espresso te mogen noemen is het procedé, zijn Bialetti’s potjes in Italië ongekend populair. De meeste huishoudens zullen er wel een hebben staan. Anders dan Mainbocher bestaat Bialetti als merk nog steeds.
Op de foto’s hierboven zijn het Mainbocher korset en het Bialetti koffiepotje duidelijke herkenbaar te zien. Maar …, het zijn niet de hele foto’s. Als ik die laat zien wordt de overeenkomst direct zichtbaar. Het korset is zoals gezegd gefotografeerd door Horst P. Horst. De maker van de Bialetti-foto is de Australische fotograaf Glen Allsop, die tegenwoordig woont en werkt in New York. De overeenkomst tussen de beide foto’s is zo groot dat van toeval geen sprake kan zijn. De subtiele belichting van rechts, maar vooral de schaduw die daardoor veroorzaakt wordt en die in beide foto’s nagenoeg identiek is. Het kan niet anders dan dat er hier een fotograaf aan het werk is geweest die zijn klassieken heel goed kende.
In een reactie op dit stuk wijst Paula Hertogh op een andere vorm van beeldrijm: de taille van het model van Horst komt overeen met de slanke ’taille’ van de Moka, waar beide delen op elkaar geschroefd zijn.
Geef een reactie