Midden in het centrum van Hengelo, op de Markt, staan sinds bijna twee jaar vijf gigantische bronzen beren. Over de beeldengroep is al veel te doen geweest, vooral natuurlijk – typisch Nederlands – over de kosten. Ook is er een kwestie of de vergunning wel deugt. De gemeente Hengelo dacht zich daar vanaf te kunnen maken door te stellen dat de beesten straatmeubilair zijn. Dan kun je je vervolgens afvragen of de gemeente Hengelo de beelden dus niet als kunst beschouwt, maar daar zal ik hier niet op ingaan. De meest interessante vraag is volgens mij: waarom staan er vijf beren in Hengelo? [Lees meer…] overDe beren zijn los in Hengelo
Poëzie (36): Kloos
Gevonden in de Willem Kloosstraat in Hengelo
Tijdens het project De dichter, zijn straat en één gedicht zijn in 2012 in alle straten van de dichtersbuurt in Hengelo (Groot Driene) borden geplaats met van elke dichter een gedicht
Poëzie (19) Kopland
Abe Lenstra door Rutger Kopland uit de bundel Tot het ons loslaat,
G.A. van Oorschot, Amsterdam, 1997
Gevonden door @johankoning in de De Wetstraat in Hengelo (O), met dank aan @BeaRosleest
Abe Lenstra
We stonden bij Achilles, het regende en woei,
in een geur van sigaren, nat gras en natte mannen
het gromde en stampvoette om ons heen
voetbal was oorlog, toen al
Vader, weet je nog hoe het even doodstil werd
de bal kwam, hij kwam uit de grauwe lucht
en woei voor het doel,
niemand had gezien dat hij daar stond.
Weet je nog hoe hij toen even met zijn hoofd knikte
bijna ootmoedig, bijna verlegen, bijna verontschuldigend.
We hadden verloren voor we het wisten. Abe
Torens naar Toscaans voorbeeld
Gedurende mijn jeugd woonde ik in Hengelo. Het stadhuis met zijn toren was een soort vanzelfsprekendheid. Pas toen ik ging studeren en in Toscane kwam, zag ik dat hij bijzonder was. Dit jaar kwam ik de toren ook tegen in de Verenigde Staten. [Lees meer…] overTorens naar Toscaans voorbeeld
Poëzie (5) De Rooie
Hiephiep, gedicht van Reinier de Rooie, stadsdichter van Hengelo van 2010 tot 2012
Gevonden aan de Julianalaan in Hengelo
Acrostichon bij honderd jaar Tuindorp ’t Lansink
Hiephiep
Tussentijds staat men hier bij een denkbeeld van poort.
Uitvlucht voor wie wereld wil, thuiskomst
In pace en peace, hoewel soms dan hormonen
Na marktbezoek of ketelgelap, boeren c.q. beren
Denk dan eens aan weleer die dagen van ’11:
Omgeven door landelijk liederlijk breekbaar
Riep de Tijdgeest ‘vooruit hup en hopsa’.
Plant dan maar eens een boom en zie om!
’t Was in het herfsttij van Britain…
Langs karrensporen vleide zich steen.
Aan het vuur werd het ijzer gekromd.
Niemand ontkwam aan de stoomloc.
Socialisme schokte met schouder.
Industriëlen kozen ei, zagen ruimte,
Namen het dorp alsleidraad.
Kinderen ademden groen.
Hoe nu nu alles is anders en om?
Ook vandaag schijnt magnifiek de zon!
Neem een duik in het spetterend zwembad.
Doe uw schoenen uit doe uw angsten uit
En dans op de tafel wat de pot schaft.
Ruim alles nadien in gemoedsrust en
Droom van een wereld als hier maar alom.
*******
Update 13 juli 2019
Zo ziet het bord er nu uit:
