Eduard von Grützner (1846 – 1925), In der Studierstube, Verblijfplaats onbekend
De monnikenschilder wordt Grützner wel genoemd. En wie het complete oeuvre van misschien wel de bekendste Duitse genreschilder van de tweede helft van de 19e eeuw ziet, begrijpt waarom. Tientallen schilderijen met monniken produceerde Grützner en ze vallen allemaal op doordat de monniken niet uitblinken door contemplatie. Liefde voor geestrijk vocht gaat voor geestelijk leven. Of het nu bier of wijn is, maakt ze niet uit, ze laten er graag de studie van de schrift voor liggen. Daar waar Grützner meer monniken bij elkaar schildert, halen ze geregeld kattenkwaad uit. Vaak is er een het slachtoffer van goedmoedige plagerijtjes. Of er achter die wat eenzijdige blik op de geestelijkheid ook een diepere betekenislaag schuilgaat of dat het een populair genre was waar Grützner goed van kon leven is niet helemaal duidelijk.
