David Bradley is een van de mensen die in 1981 voor IBM een computer ontwikkelde, die je met goed fatsoen de voorloper van de pc zou kunnen noemen. Voor als het apparaat vastliep, bedacht hij een soort nooduitgang. Door drie toetsen tegelijk in te drukken, kwam je op een pagina waar je programmaatjes een voor een kon stoppen. De toetsen waren control, alt en delete, Ctrl – Alt – Delete. Bradley zei ooit dat hij de toetsencombinatie had bedacht, maar dat het aan Bill Gates te danken was dat Ctrl – Alt – Delete beroemd geworden was. Vooral in de oudere versies van Windows was deze manier van rebooten geregeld noodzakelijk.
Carla Dijs is kunstenaar. Ze maakt vooral beelden, het vrouwelijk lichaam staat in haar werk centraal. Soms maakt ze ook ander werk. Zo schilderde ze in het voorjaar van 2013 drie woorden op drie bedrijfshallen op en rond het Honig-terrein in Nijmegen: Return, Enter, Delete. Het markeerde het begin van een tijdelijke situatie, waarin het Honig-complex voor een aantal jaren een creatieve broedplaats zou zijn. Met de onmiskenbare verwijzing naar de computerwereld duidde Dijs hier op de zachte reboot van de directe omgeving. Tegelijk nodigde ze de bezoeker uit om naar binnen te gaan, enter, en geregeld terug te keren, return. Het delete was de omineuze boodschap dat het allemaal maar tijdelijk was en op termijn zou verdwijnen.
Inmiddels zijn we ruim zes jaar verder. Het terrein wordt in sneltreinvaart herontwikkeld. Twee hallen zijn al gesloopt, Return en Enter zijn al verdwenen. Ironisch genoeg staat alleen Delete nog. Ook deze hal zal gaan verdwijnen. Maar zou het niet mooi zijn als, ergens op het terrein, deze wand behouden zou blijven?
