Andy Warhol en Roy Liechtenstein maakten de pop art groot. Met werk gebaseerd op reclame, celebrities en strips droegen zij bij aan een nieuwe beeldtaal. Maar in hun kielzog werkten anderen op hun eigen manier. Zoals Robert Indiana die in 1964 met slechts vier letters zijn naam als kunstenaar wist te vestigen.
LOVE, waarbij de eerste twee letters bovenop de laatste twee staan, is een haast iconisch symbool voor de liefde geworden. Oorspronkelijk is het een schilderij van Indiana, in knallend rood met lichtblauw en groen. Maar al snel werd het in drie dimensies uitgevoerd, zodat je het kunt neerzetten en eromheen kunt lopen. Inmiddels staat het in allerlei steden all over the world en in verschillende talen, zoals AMOR in het Spaans of Italiaans (eigenlijk amore). Er bestaat zelfs een versie in het Hebreeuws, die je zou moeten herkennen zonder dat je het kunt lezen.
Overal waar je het beeld tegenkomt zie je hetzelfde gebeuren: jonge geliefden willen innig omstrengeld voor of naast het beeld op de foto. Zo bezien heeft Indiana het credo Make love not war niet alleen letterlijk genomen, maar draagt hij ook nog eens de boodschap uit. Een boodschap uitdragen deed hij ook door te variëren op het thema. Yes we can was de boodschap die Barack Obama verspreidde tijdens de verkiezingscampagne van 2008. De leus stond boven of onder Obama’s gestileerde portret in rood en lichtblauw. In diezelfde kleuren kwam Indiana met HOPE.
Er is nog een andere variant in omloop, eentje die zeer waarschijnlijk niet van de hand van Indiana is. Bovendien eentje waarvan je je af kunt vragen of hij er blij mee moet zijn, omdat het wel een erg commerciële variant is. Tegelijkertijd zou het een pop art-kunstenaar juist moeten strelen dat zijn werk zoveel impact heeft. Wat zou het mooi zijn als iedereen tijdens de uitverkoop SALE ziet, maar LOVE denkt.
Op Pinterest heb ik een bord gemaakt waarop ik een groot aantal toepassingen door Robert Indiana zelf heb verzameld, maar ook bewerkingen door anderen die zich door Indiana hebben laten inspireren.