De muren horen toe aan hen die vroeg opstaan is de vertaling van een tekst bij een portret van een schalks kijkende vrouw. Graffiti en street art kunnen van oorsprong het daglicht nauwelijks verdragen. Het spuiten van tags en voorstellingen is op veel plekken nog altijd niet toegestaan. En dus gebeurt het op tijden waarop anderen nog slapen. Overigens is graffiti van alle tijden. Zo zijn er bij opgravingen in het oude Pompeï, na de uitbarsting van de Vesuvius bedolven onder de lava en daardoor goed geconserveerd, talloze namen en scabreuze teksten gevonden.
De tekst en het portret zijn van een zekere “BAZ” en te vinden in de Rue Marechal Leclerc in Les Andelys. Je kunt het zien als een krachtig statement over de subcultuur van graffiti en street art. Tegelijkertijd is het een soort wens als vader van de gedachte als je bedenkt dat enkele straten verderop vier woonblokken staan waarvan bij elk in het kader van een cultureel festival een muur beschilderd is. De subcultuur is omarmd en tal van street artists hoeven allang niet meer vroeg op te staan.

Maye
Maye (Victorien Liria) schilderde een hommage aan het ballonvaardersechtpaar Jean-Pierre en Sophie Blanchard. Jean-Pierre Blanchard werd in 1753 geboren in Petit Andely en was dus een kind van de stad. Hij overleed in 1809 nadat hij boven Den Haag tijdens een ballonvaart een hartaanval kreeg. Zijn vrouw Sophie, 25 jaar jonger, overleefde haar man tien jaar. Zij kwam om het leven toen haar ballon vlam vatte door vuurwerk dat ze zelf had afgestoken. De voorstelling zoals Maye die schilderde is enigszins cartoonesk, maar ook poëtisch. We zien een tamelijk sprieterige man en vrouw in nette kleren en met ballonnetjes aan armen en benen die ze laten zweven.

Courdavault
Claire Courdavault koos op een andere manier voor een kind van de stad. Clothilde was de tweede vrouw van koning Clovis. Door haar bekeerde de koning zich rond 500 tot het christendom. Na zijn dood stichtte Clothilde kloosters op diverse plekken in Clovis’ rijk. Zo ook op de plek waar zij een bron vond en die later is uitgegroeid tot Grand Andely.
Vanuit een feministisch engagement wil Courdavault de historische betekenis van vrouwen en speciaal die van Clothilde in de geschiedenis van de stad laten zien. We zien Clothilde met in haar linker hand een schaal met een kerk. Uit de schaal stroomt water naar een andere schaal die ze in haar rechter hand houdt. Dit moet wel de Seine verbeelden, de rivier waar Les Andelys aan ligt. De titel S’élever kan duiden op het zich verheffen van vrouwen, het kan ook het oprijzen van de stad zijn.

Hammadi
Nos amants is de titel van de schildering van Lotfi Hammadi. Hij baseerde zich op het schilderij Le Temps soustrait la Vérité aux atteintes de l’Envie et de la Discorde van Nicolas Poussin, die in 1594 in de buurt van Les Andelys geboren werd. In de schildering van Hammadi zien we een oude man met zijn armen om een jonge naakte vrouw. Door de nadrukkelijke aanwezigheid van de letters die samen de titel Nos amants vormen, is de voorstelling niet al te expliciet. En hoewel de titel dat doet vermoeden betreft het hier ook geen liefdeskoppel. De beide figuren zijn, naar Poussins voorbeeld, personificaties. De oude man staat voor de Tijd, terwijl de vrouw de Waarheid vertegenwoordigt.

Liard
De laatste muurschildering heet Soyons curieux! en is van Arnaud Liard. Hier geen link naar Les Andelys. We zien het onderlichaam van een man met twee verschillende kleuren schoenen en sokken. Met zijn bekken leunt hij op een schutting en met zijn benen lijkt hij zijn evenwicht te willen bewaren. Zijn rechter onderbeen heeft hij geheven en daarop balanceert een olifant. En die olifant draagt op zijn slurf een flamingo.
Het meeste muurschilderingen van Liard zijn abstracte voorstellingen van felle kleurvlakken. Dit is een van zijn weinige figuratieve schilderingen. De titel, te vertalen als ‘laten we we nieuwsgierig zijn’, kan specifiek doelen op dit werk: wat gebeurt hier, wat is de relatie tussen de man, de olifant en de flamingo? Maar je kunt hem ook opvatten als een meer universele oproep: laten we allemaal en altijd nieuwsgierig zijn