Vorig jaar april onthulde Natasha Bennink in Harderwijk twaalf beelden die het verhaal van de stad vertellen. Een van die verhalen is van Ezechiël de Lange. De Lange, een jood die handelt in lompen, oud ijzer en oud papier. Hij geeft vioolles aan de muziekschool in Harderwijk en is hartstochtelijk supporter van voetbalvereniging VVOG, waarvan zijn zoon Appie een van de oprichters is. In april 1943 meldt hij zich bij Kamp Vught, zoals door de Duitse bezetter bevolen is. Voor zijn vertrek geeft hij zijn viool in bewaring. Van Vught gaat het naar Kamp Westerbork en vandaar naar Sobibor, waar Ezechiël de Lange op 14 mei vermoord wordt. Bennink heeft hem geportretteerd, zoals hij misschien het meest bekend was: viool spelend. Maar dan zonder zijn viool, het instrument dat voor een deel De Langes identiteit bepaalde en dat de oorlog wél overleefde.
[Lees meer…] overDe kunst van het weglatenRaeburn en de schaatsers
Het kan beeldrijm zijn, waardoor we bij het zien van een schilderij, een tekening, een beeld of een gebouw direct aan een ander kunstwerk moeten denken. Maar soms is het ook een associatie, een gevoel of een herinnering waardoor onze gedachten ineens in een andere richting gestuurd worden. Dat is Dwarskijken. [Lees meer…] overRaeburn en de schaatsers