Vorig jaar zag ik in Lübeck, in de Schildstrasse, een muurschildering van een meisje, zeker tien meter groot, bijna zo groot als de gevel. Dat dacht ik ten minste. Op zoek naar achtergrondinformatie stuitte ik op een interessant verhaal.
In 1915 schilderde de Oostenrijkse expressionist Egon Schiele Portret van Edith, zijn echtgenote, die haast schuchter de wereld in blikt. Haar huid zo bleek als de mouwen van haar blouse, haar armen wat onbeholpen bungelend langs haar lichaam. Alle aandacht wordt getrokken door haar kleurrijk gestreepte jurk, die zij, zo valt te lezen op de website van het Haags Gemeentemuseum, eigenaar van het schilderij, maakte van oude gordijnen.
Het zal door de pasteltinten van de jurk van het meisje in Lübeck zijn gekomen dat ik aan Edith moest denken. Verder was er immers niets dat aan Schiele herinnerde, niet in de stijl, niet in de voorstelling. Maar onmiskenbaar deed het denken aan het begin van de twintigste eeuw.
Daarbij was het toch wel opmerkelijk, zo’n grote muurschildering, met zo’n bijna klassiek beeld.
Aanvankelijk waren het twee Lübecker kunstenaars, Ulrike Heil en Ingeborg Pieper, die het initiatief namen om schilderijen uit het Museum Behnhaus Drägerhaus een plek in het straatbeeld van hun stad te geven. Een van hun keuzes was Kind im Spielzimmer van Heinrich Eduard Linde-Walther.
Deze schilder, die eigenlijk Walther Heinrich Eduard Linde heette, werd geboren in 1865 in Lübeck. Aanvankelijk studeerde hij fotografie in Wenen, maar na twee jaar als fotograaf gewerkt te hebben, ging hij terug naar de academie, eerst in München, daarna in Parijs, om schilder te worden. In 1901 schilderde het portret van dit meisje in haar speelkamer.
Voor de – toen nog illegale – uitvoering van hun project lieten Heil en Pieper zich inspireren door de Franse street art kunstenaar en filmer Julien de Casabianca. Met zijn Outings-project brengt de Casabianca museumkunst naar de straat. Hij bezoekt een museum, kiest een schilderij, print het en hangt het in de stad. Zo verwerkte hij inmiddels in meer dan vijftig steden over de hele wereld, schilderijen van kunstenaars als William-Adolphe Bouguereau, Jean-Auguste-Dominique Ingres en Henri de Toulouse-Lautrec.
De eerste reacties op het werk van Heil en Pieper waren positief en de Hanse-unternehmerinnen, een groep vrouwelijke ondernemers uit Lübeck, besloot hen te sponseren. Maar toen de weersomstandigheden de wandversiering begonnen te bedreigen, luidde de vraag: laten verdwijnen of behouden. Een grote meerderheid van de bewoners van Lübeck, koos voor behoud, waarop de Casabianca voor de uitvoering werd gevraagd en de Unternehmerinnen andermaal in de buidel tastten. Dat maakt dat sinds 2016, Kind im Spielzimmer, een schilderij uit 1901 een plek in het straatbeeld van Lübeck heeft gekregen.
Geef een antwoord