Wie bouwt er nooit eens luchtkastelen.
Al zolang als ik in Nijmegen woon, sinds 1987, ken ik die tekst. Hij is van kunstenaar Bart Drost, die hem in 1986 schilderde op een zijgevel bij de doorgang van de Eerste Walstraat naar de In de Betouwstraat. Het is een stukje erfgoed dat wat mij betreft niet verloren mag gaan. Temeer omdat Nijmegen kan bogen op diverse luchtkastelen. De Zeigelhofgarage, Flash Gordon en de Donjon. Stuk voor stuk bouwplannen die niet gerealiseerd zijnen die we dus als luchtkasteel mogen betitelen. En misschien kunnen we binnenkort het hoogste gebouw van Nijmegen, tegenover het station, aan het lijstje toevoegen.
Monopoly
WOMENSART is een van mijn favoriete social media-accounts. Kunsthistorica P.L. Henderson post dagelijks handenvol kunstwerken, die een ding gemeenschappelijk hebben: ze zijn gemaakt door vrouwen. Bekende vrouwelijke kunstenaars, maar vooral onbekende, waar ik dagelijks kennis mee maak. Zoals met Lizzie Magie.
[Lees meer…] overMonopolyExcuustruus
Dat Nijmegen-Oost een Romeins verleden heeft, mag genoegzaam bekend zijn. Vermoedelijk rond 19 voor het begin van onze jaartelling arriveerden hier de eerste Romeinse soldaten. Ze bouwden een legerkamp op de Hunnerberg en het Kops Plateau, waarvandaan ze mijlenver uitzicht hadden over het gebied aan de overkant van de Waal. Nadat het kamp bij de Bataafse opstand van 69-70 was platgebrand, kwam er een nieuw legerkamp, iets dichter richting het centrum van de huidige stad. Dat er van dat Romeinse verleden weinig tot niets bewaard is gebleven, is helaas ook bekend. Hier geen bouwwerken zoals in Trier of in Nimes.
Stottergevels
‘Pand met insteekverdieping, twee verdieping en dwars zadeldak. Voorgevel met puntgevel, voorzien van vlechtingen, ontlastingsbogen en muurankers, omstreeks 1600’ staat er als omschrijving in het Rijksmonumentenregister over Lange Hezelstraat 12 in Nijmegen. Vooral die insteekverdieping is interessant. Want laat dat nou de plek zijn waar ik in 1983 voor de eerste keer in Nijmegen overnachtte. Twee vrienden van mij studeerden aan de Katholieke Universiteit en zij bewoonden de twee kamers van de insteekverdieping. Ik was me destijds van die bijzondere woonsituatie niet bewust en zij waarschijnlijk ook niet. Wat ik me vooral herinner is dat je heerlijk in het open raam kon zitten kijken naar het winkelend publiek.
Vlisco
Ga in een willekeurige stad op zoek naar een jongerencentrum en het zit er dik in dat je een kleurrijk pand met heel veel graffiti vindt. Maar wie vanuit de trein van Helmond naar Eindhoven (of omgekeerd) denkt een jongerencentrum te zien, vergist zich. De kleuren op de gevel kloppen wel, maar de schaal van het gebouw met minstens vier verdiepingen, niet. Nee, het betreft hier een hoofdkantoor van een textielfabriek. Enkele weken geleden schreef ik al over Vlisco en de grillige patronen van de Dutch wax, die de Brits-Nigeriaanse kunstenaar Yinka Shonibare gebruikt in zijn werk. En de patronen van die stoffen zijn rondom te zien op de gevel van het gebouw.
[Lees meer…] overVlisco